เราเคยประทับใจใน ภาพยนตร์เรื่องหนึ่ง ชื่อเรื่อง 50 First Dates (50 เดท จีบเธอไม่เคยจำ) 

มีความรู้สึกว่าในส่วนลึกของหัวใจว่า เป็นสุดยอดภาพยนตร์รักที่สร้างความประทับใจมากที่สุด ประทับใจในเนื้อหาที่เรื่องเล่าเรื่องราวของนางเอกที่มีความทรงจำเพียงแค่วันเดียวเท่านั้น ตื่นขึ้นมาวันรุ่งขึ้นก็จำอะไรไม่ได้เสียแล้ว 


ส่วนพระเอกนั้น ต้องทนเฝ้าบอกแฟนสาวทุกวันว่าเขาเป็นแฟนเธอ และเขารักเธอมาก


ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็เลยทำให้รู้สึกว่า ในเรื่องราวของความรัก ช่างซาบซึ้งเสียเหลือเกิน ประทับใจมาก ประทับใจในรักที่แท้จริง จนไม่อาจละสายตาจากภาพยนตร์ได้เลย และไม่อาจกั้นน้ำตาแห่งความซาบซึ้งและประทับใจได้เลย


เพราะในโลกที่โหดร้ายแห่งนี้ จะมีคู่รักสักกี่คู่ที่เหมือนในภาพยนตร์เรื่องนี้


และพบว่าภาพยนต์เรื่องนี้ได้เกิดขึ้นจริงกับชีวิตของหญิงชาวอังกฤษวัย 46 ปีคนนี้ เรื่องของหญิงสาวคนหนึ่ง
เธอคือ



"มิเชล ฟิลพอต"



"มิเชล ฟิลพอต" ที่ป่วยเป็นโรคความจำเสื่อม ชนิดจดจำสิ่งต่าง ๆ ได้เพียงแค่ 1 วัน เท่านั้นเอง ครึ้นพอเธอตื่นขึ้นมาอีกครั้งเธอก็จำสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานไม่ได้อีกแล้ว

เรื่องนี้ได้เริ่มต้นขึ้นเมื่อ ฟิลพอตไ ด้รับกระทบกระเทือนทางสมอง จากการที่เธอได้ประสบอุบัติเหตุถึง 2 ครั้ง คือ 


ครั้งแรกจากมอเตอร์ไซค์ชนเมื่อปี 1985 

ครั้งที่สองจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ เมื่อปี 1990 



อุบัติเหตุทั้งสองครั้งนี้ทำให้เธอก็เริ่มจำอะไรไม่ได้เหมือนเดิม จนกลายเป็นคนที่จำอะไรได้เพียงวันเดียวอย่างสมบูรณ์เมื่อปี 1994 

หลังจากนั้น ความทรงจำของเธอก็หยุดอยู่แค่ปี 1994 เท่านั้น 

เพราะว่าเธอจะลืมเรื่องราวทุก ๆ วันที่ผ่านไป เพียงหนึ่งวัน อนิจจา ในโลกของความทรงจำ เธอจำได้แค่นั้นจริงๆ นับตั้งแต่อุบัติเหตุครั้งที่สองของเธอ ....

แม้ว่า ฟิลพอต จะเป็นโรคความจำสั้น และใคร ๆ ต่างก็รู้ดีว่าไม่มีทางรักษาหาย 

แต่นั่น....ก็ไม่ได้ทำให้ เอียน แฟนหนุ่มของเธอหมดรักหรือท้อแท้แต่อย่างใด 

เขาและเธอยังคงคบกันต่อ โดยเอียนเฝ้าย้ำกับเธอตลอดเวลาว่าเธอเคยทำอะไรไปแล้วเมื่อวาน 
ซึ่งเธอเองก็ยอมเชื่อสิ่งที่เขาพูดแต่โดยดี จนเมื่อปี 1997 
เอียนและเธอก็ได้แต่งงานกันอย่างหวานชื่น 


หลังจากนั้น....ทุก ๆ วันที่ลืมตาตื่น....เอียน ก็ต้องเฝ้าย้ำกับเธอว่า เธอและเขาได้แต่งงานกันแล้ว ไม่ใช่แฟนกันอีกต่อไป โดยเอียนเล่าว่า มันเป็นเรื่องที่โชคดีมาก ๆ ที่เขาเป็นแฟนกับเธอก่อนหน้าที่เธอประสบอุบัติเหตุถึง 9 ปี เพราะหากเขาพบเธอหลังจากปี 1994 แล้ว เธอคงตกใจทุกเช้าที่ตื่นมาพร้อมกับผู้ชายแปลกหน้าที่นอนอยู่ข้าง ๆ


วันนี้ของ ฟิลพอต จำได้เพียงแค่ว่าเอียนเป็นแค่แฟนหนุ่มของเธอเท่านั้น 

จนเอียนต้องเอารูปแต่งงานระหว่างเขากับเธอให้เธอดูทุกวัน 

ฟิลพอต จะยิ้มด้วยความซาบซึ้งและยินดี ทุกครั้งที่ได้เห็นภาพเหล่านั้น

ฟิลพอต ใช้ชีวิตอยู่กับโรคความจำสั้นนี้มา 16 ปีแล้ว



โดยทุกวันเอียนจะบอกเธอว่า เธอเป็นโรคแบบนี้และจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อวานไม่ได้ เธอจึงต้องจดโน๊ตแปะไว้บนผนังห้องทุกวันว่าเธอทำอะไรไปแล้วบ้าง ซึ่งแม้ว่านั่นจะไม่ได้ช่วยเตือนความจำของเธอ แต่ก็ทำให้รู้ว่าวันนี้เธอต้องทำอะไรบ้าง และมีเหตุการณ์อะไรที่เกิดขึ้นแล้วบ้างแล้วระหว่างเส้นทางของวันวาน


ทุกเวลา เอียน ยังคงอยู่ข้างเธอ คอยดูแลเธอไม่เคยไปไหน เขาบอกว่า การที่เธอเป็นโรคนี้ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นเรื่องเลวร้ายเสมอไป เพราะเธอจะมักหัวเราะทุกครั้งที่ได้ยินเรื่องตลก ๆ หรือมุกตลกทั้งหลาย โดยไม่รู้ตัวเลยว่าเธอเคยได้ยินมันมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

ถึงแม้เอียนจะยอมรับว่า เขาต้องอดทนมากกับการพูดอะไรซ้ำ ๆ ให้เธอฟังทุกวัน แต่เขาก็ไม่เคยคิดที่จะไปจากเธอเลยสักครั้ง 


ตอนนี้ เอียน ได้อยู่เคียงข้างเธอมากว่า 25 ปี และแต่งงานกับเธอมา 13 ปีแล้ว 


นอกจากการเล่าสิ่งเดิม ๆ ให้ฟังทุกวัน ก็ไม่มีอะไรเป็นปัญหาระหว่างเธอกับเขา เอียนบอกว่า


"ไม่ว่าความทรงจำของเธอจะหยุดอยู่ที่ปี 1994 แต่ผมยังมีความสุขอยู่ได้ทุกวัน แม้จะต้องอดทนบ้าง แต่ผมก็ต้องทน.."

ช่างประทับใจมากที่สุดในโลก ซาบซึ้งใจมากที่สุด จะมีคู่รักที่ไหนจะเหมือน คู่นี้บ้างไหมน้อ ถ้ามีก็จะรักผู้ชายที่แสนโรแมนติกแบบนี้ให้มากที่สุด เพราะความรักมีค่ามากที่สุด