ยอดเขาเอเวอร์เรสต์ 



เอเวอร์เรสต์ - Sagarmatha NationalPark
 
 

สการ์มาถา (Sagarmatha-ยอดเขาพระสมุทร) 

สถานที่ตั้ง เทือกเขาหิมาลัย ประเทศ เนปาล 
ปัจจุบัน สามารถเข้าเยี่ยมชมได้  

ยอดเขาที่สูงที่สุดในโลก คือ ยอดเขาเอเวอร์เรสต์ (Everest) สูง 8848 เมตร (29,028 ฟุต) 
จุดสูงสุดของโลกตั้งอยู่บนรอยต่อระหว่างเนปาลและทิเบต 
ชาวเนปาลเรียกยอดเขานี้ว่า สการ์มาถา (Sagarmatha-ยอดเขาพระสมุทร) 
ส่วนชาวทิเบตเรียก โชโมลุงกะมา (Chomolungma-พระแม่เจ้า) 
ส่วนชื่อภาษาอังกฤษมาจากนายพลนักสำรวจชาวอังกฤษ 
จอร์จ เอเวอร์เรสต์ (George Everest) 
ซึ่งมาปฏิบัติงานในอินเดียราวช่วงปลายศตวรรษที่ 19 


 ...
Sir Edmund Hillary และ  Tenzing Norgay 
ชาวเชอร์ปาผู้นำทางปี  1953 

Sir Edmund Hillary และ  
Tenzing Norgay ในอีกหลายปีให้หลัง
แต่นักปีนเขาคณะแรกที่สามารถพิชิตยอดเขาเอเวอร์เรสต์ได้สำเร็จ
ก็คือ เซอร์เอ็ดมันด์ ฮิลลารี (Sir Edmund Hillary) ชาวนิวซีแลนด์ 
และเตนจิง นอร์เก (Tenzing Norgay) ชาวเชอร์ปา เมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1953

จากการพบซากฟอสซิลปลาบนยอดเขาเอเวอร์เรสต์  
ทำให้สันนิษฐานได้ว่าดินแดนบริเวณนี้อาจเคยเป็นท้องทะเลมาก่อน  
โดยเมื่อประมาณ  200 ล้านปี เทือกเขาหิมาลัยได้กำเนิดขึ้น
จากแผ่นเปลือกโลกของอนุทวีปอินเดียได้เลื่อนมาชนกับแผ่นทวีปเอเชีย 
ทำให้แผ่นดินส่วนที่เป็นรอยต่อนั้นโก่งตัวขึ้นเป็นเทือกเขาที่สูงที่สุดในโลก 
คือยอดเขาเอเวอร์เรสต์ของเทือกเขาหิมาลัยนั้นมีความสูงถึง 8,848 เมตร

เดิมยอดเขาเอเวอร์เรสต์ มีชื่อว่ายอดเขาที่ 15 
กระทั่งในปี ค.ศ. 1865 จึงเปลี่ยนชื่อเป็นเอเวอร์เรสต์ ตามชื่อของ เซอร์จอร์จ  เอเวอร์เรสต์     
ผู้อำนวยการสำรวจที่ดินชาวอังกฤษประจำอินเดีย 
ซึ่งเป็นผู้ทำแผนที่ประเทศอินเดียได้อย่างถูกต้องตามมาตรฐานเป็นครั้งแรก  
โดยการหาข้อมูลเพื่อทำแผนที่โดยเฉพาะในบริเวณเทือกเขาหิมาลัยนั้นเป็นไปด้วยความยากลำบาก  
เนื่องจากเนปาลและทิเบตไม่ค่อยคบค้าสมาคมกับชาติตะวันตกนัก  
เซอร์เอเวอร์เรสต์ จึงว่าจ้างพ่อค้าในเขตเทือกเขาหิมาลัย
ให้สำรวจพื้นที่อย่างละเอียดและเป็นความลับ  
จนกระทั่งได้แผนที่ที่มีความถูกต้องตามมาตราส่วนมากที่สุดในขณะนั้น


ในการพิชิตยอดเขาเอเวอร์เรสต์นั้น  เมื่อช่วงต้นทศวรรษที่ 1950 
รัฐบาลเนปาลได้อนุญาตให้นักปีนเขาต่างชาติเข้าประเทศได้  
กระทั่งในปี ค.ศ. 1953  พันเอกจอห์น  ฮันต์  นักปีนเขาชาวอังกฤษ 
และคณะสำรวจที่มีเอ็ดมันด์ ฮิลลารี   ชาวนิวซีแลนด์  เท็นซิง  นอร์เกย์  ชาวเชอร์ปา
ก็มุ่งมั่นที่จะพิชิตยอดเขาเอเวอร์เรสต์  ให้สำเร็จ
หลังจากที่คณะอื่น  ๆ   นั้นล้มเหลวหลายครั้งหลายครา
แต่ทว่าในวันที่  29   พฤษภาคม  ค.ศ. 1953  กลับเหลือเพียง
เอ็ดมันต์ ฮิลลารี และเท็นซิง  นอร์เกย์   
ที่ทำหน้าที่เป็นลูกหาบเท่านั้นที่สามารถพิชิตยอดเขาเอเวอร์เรสต์ได้สำเร็จ

ปัจจุบันนี้ มีผู้มุ่งมั่นเดินทางไปถึงยอดเอเวอร์เรสต์สำเร็จมากมาย

 


คณะปีนเขาไทยทั้ง 9 คน จาก “ปฏิบัติการเกียรติยศ สู่ยอดเอเวอเรสต์” 
ขึ้น Summit บนยอด Island Peak ที่ความสูงเหนือระดับน้ำทะเล 6,189 เมตร ได้สำเร็จแล้ว 
เมื่อช่วงเที่ยงของวันที่ 19 ก.ย. 50   ที่ผ่านมา  
Island Peak จึงเป็นเหมือนการซ้อมใหญ่ก่อนมุ่งหน้าสู่ยอด Everest 
ที่ระดับความสูง 8,850 เมตร ในอีก 1 เดือนข้างหน้า

ถือเป็นคณะปีนเขาไทยที่ขึ้นสู่ยอด Island Peak ได้สำเร็จทั้งคณะเป็นครั้งแรก

เรือตรีไพรัตน์ พลายงาม หรือ ครูไพรัตน์ รหัส T2 
เป็นคนแรกที่สามารถพิชิตยอด Island Peak ได้สำเร็จก่อนเพื่อนๆ ในทีมทั้ง 9 คน  
นอกจากนี้ยังมีทีมผู้สื่อข่าวของ TITV อีก 2 คน หนึ่งในคือ    คุณชิบ จิตนิยม 
บรรณาธิการข่าวต่างประเทศ ที่ขึ้นสู่ Island Peak สำเร็จในเวลาใกล้เคียงกัน  
และผู้หญิงคนเดียวของทีม คุณวันเพ็ญ สินธุวงษุ์ หรือ จุ๋ม รหัส T5 ก็พิชิตยอด Island Peak ได้เช่นกัน 
นับเป็นผู้หญิงไทยคนที่ 2 ที่สามารถพิชิตยอด Island Peak ได้  

โดย คุณวันเพ็ญ (จุ๋ม) ได้เล่าถึงความรู้สึกแรกที่ขึ้น summit บนยอด Island Peak ได้สำเร็จว่า.. 
“พวกเราขึ้น summit บนยอด Island Peak ได้ โดยใช้เวลาเพียงแค่ 2 วัน
เพราะตามที่คาดการณ์ไว้จากสภาพร่างกายและก็สภาพอากาศ คิดว่าน่าจะใช้เวลามากกว่านั้น 
ก็ดีใจและภูมิใจมาก และหวังว่าก้าวแรกของความสำเร็จครั้งนี้ 
จะเป็นแรงผลักดันให้พวกเราทุกคนทำภารกิจอันยิ่งใหญ่บนยอด Everest ได้สำเร็จ 
ก็ขอให้ชาวไทยทุกคนช่วยเป็นกำลังใจให้กับทีม พวกเราทั้ง 9 คนด้วยนะคะ”  

คณะทีมไทยทั้ง 9 คน ได้ใช้เวลาเดินทางสู่ยอด Island Peak เพียงแค่ 2 วันเท่านั้น 
ซึ่งถือว่าเร็วกว่ากำหนดการตามแผนที่คาดว่าจะต้องใช้เวลาถึง 8 วัน  
การเดินทางสู่ Island Peak ในครั้งนี้ คณะทีมต้องประสบกับอากาศที่เย็นจัด 
(อุณหภูมิประมาณ 5 องศาเซลเซียส) และต้องเผชิญกับหิมะที่ตกอยู่ตลอดเวลา 
รวมทั้งลมที่พัดแรงซึ่งเป็นอุปสรรคตลอดระยะทาง  

แต่อุปสรรคที่สำคัญที่สุดในการพิชิตยอด Island Peak ในครั้งนี้คือ 
ทุกคนต้องหายใจโดยมีออกซิเจนในอากาศเหลือเพียงร้อยละ 47 เท่านั้น 
ความสำเร็จในครั้งนี้จึงถือเป็นสัญญาณที่ดีในการพิชิตยอด Everest  
เพราะเส้นทางและอากาศที่ Island Peak ใกล้เคียงกับยอด Everest มาก 
การเดินทางสู่ Island Peak จึงเป็นเหมือนการซ้อมใหญ่ก่อนมุ่งหน้าสู่ยอด Everest 
ที่ระดับความสูง 8,850 เมตร ในอีก 1 เดือนข้างหน้า

และจาก Island Peak คณะทีมปฏิบัติการเกียรติยศทั้ง 9 คน 
จะเดินทางกลับลงมายังเมือง Chikkung (ชิกกุง) , Dingboche (ดิงโบเช) , 
Lobuche (โลบูเช) , Gorekshep (โกเร็คเชฟ)  และ Everest Base Camp (เบสแคมป์)  
เพื่อทำพิธีสักการะภูเขา และพักผ่อน ก่อนจะเริ่มปฏิบัติการตามแผนขั้นต่อไป 
เพื่อมุ่งหน้าสู่ยอด Everest  อัญเชิญธง 3 สถาบันของชาติขึ้นสู่ยอดให้สำเร็จ...
 
 

เซอร์เอ็ดมุนด์ฮิลลารี่ปีนเขาเอเวอร์เรสต์กับเทนซิงผู้นำทางชาวเชอร์ปา
ในวันที่ 28 เมษายนปี 1953

เซอร์เอ็ดมุนด์ ฮิลลารี่ ผู้พิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์ของเทือกเขาหิมาลัยเป็นคนแรกของโลก เสียชีวิตด้วยโรคปอดบวม เมื่อวันศุกร์ที่ 4 มกราคมที่ผ่านมา ที่โรงพยาบาลอ็อกแลนด์ซิตี้ ประเทศนิวซีแลนด์ ขณะอายุ 88 ปี 

ในโลกของนักปีนเขาแล้ว ฮิลลารี่ถือเป็นราชาของนักปีนเขารุ่นหลัง เพราะการปีนขึ้นสู่เอเวอเรสต์ที่มีความสูง 29,028 ฟุต ต้องต่อสู้กับอันตรายจากธรรมชาติ ทั้งหิมะกัด หิมะถล่ม ลมแรง ความกดอากาศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสมัยก่อน เครื่องมือเครื่องใช้ในการปีนภูเขาที่เต็มไปด้วยหิมะยังไม่ดีเท่ากับปัจจุบัน 

ฮิลลารี่พิชิตเอเวอเรสต์ เมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1953 โดยมี "เทนซิง นอร์เก" ชาวเผ่าเชอร์ปาของเนปาล เป็นผู้นำทาง นายแจน มอร์ริส นักประวัติศาสตร์ชาวอังกฤษ เล่าว่า ฮิลลารี่เป็นคนถ่อมตัว หลังจากไปถึงเอเวอเรสต์แล้ว ฮิลลารี่และเทนซิงประกาศว่า ทั้งสองขึ้นไปบนเอเวอเรสต์ได้พร้อมๆ กัน แต่หลังจากค.ศ.1986 ที่เทนซิงเสียชีวิต ฮิลลารี่ได้ออกมายอมรับว่า เขาเป็นคนแรกที่ขึ้นไปเอเวอเรสต์ก่อน

นายกรัฐมนตรีเฮเลน คลาร์ก ของนิวซีแลนด์ กล่าวว่า การจากไปของฮิลลารี่นับเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของชาวนิวซีแลนด์ พร้อมกันนี้ ยังมีคำสั่งให้ลดธงครึ่งเสาร์เพื่อแสดงความไว้อาลัยไปทั่วประเทศและจะจัดให้มีงานศพอย่างรัฐบุรุษ 
 

และดื่มฉลองความสำเร็จ กับเทนซิง
วันที่ 30เมษายน หลังพิชิตถึงยอดเขา 

ด้านชาวเชอร์ปาต่างเสียใจต่อการจากไปของเพื่อนผู้นี้ เพราะฮิลลารี่พยายามช่วยเหลือชาวเชอร์ปาในทุกๆ ด้าน ด้วยการตั้ง "กองทุนหิมาลายาทรัสต์" ช่วยเหลือชุมชน เช่น การสร้างโรงเรียน 26 แห่ง โรงพยาบาล 2 แห่ง และสนามบิน 

นายซิมบา ซังบู เชอร์ปา รองประธานสมาคมนักปีนเขาเนปาล กล่าวว่า "เรานับถือฮิลลารี่เหมือนพ่อคนที่ 2 ความช่วยเหลือของฮิลลารี่ได้เปลี่ยนชีวิตชุมชนชาวเชอร์ปา เพราะถ้าไม่มีความช่วยเหลือ โดยเฉพาะการสร้างโรงเรียน ชาวเชอร์ปาก็จะไม่มีชีวิตความเป็นอยู่อย่างในปัจจุบัน"

นายปริธวี ซับบา กูรุง รมว.การท่องเที่ยววัฒนธรรมและการบินพลเรือน ของเนปาล กล่าวถึงฮิลลารี่ว่า "ฮิลลารี่เปรียบเหมือนทูตของเนปาลอย่างไม่เป็นทางการ เขาเกิดที่เมืองอ็อกแลนด์เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม ค.ศ. 1919 โดยในวัยเด็กนั้น ความสามารถยังไม่ได้ฉายแสงว่า ต่อไปเขาจะเป็นผู้ที่มีคนรู้จักไปทั่วโลก"

ในหนังสือ "View From The Summit" ฮิลลารี่เขียนว่า "ลูกทีมได้ขึ้นไปบนทางสู่เอเวอเรสต์ก่อน แต่ก่อนถึงยอดประมาณ 200-300 เมตร ลูกทีมก็ต้องหยุดพักเพราะเหนื่อยอ่อนและออกซิเจนมีอยู่น้อยมาก หลังจากพักเหนื่อย 1 คืนแล้ว ผมและเทนซิงจึงพยายามปีนขึ้นไปอีกครั้ง จนในที่สุด ผมได้ปีนขึ้นไปบนที่ราบปกคลุมด้วยหิมะ เมื่อมองไปทุกทิศทุกทางเห็นแต่ความว่างเปล่า จากนั้นเทนซิงจึงตามมาสมทบ และเรามองภาพอันแสนมหัศจรรย์นี้ด้วยกัน ขณะที่รู้สึกท่วมท้นไปด้วยความสุขนั้น เราก็ตระหนักว่า ได้ขึ้นมาถึงจุดสงสุดของโลกแล้ว "
 
เมื่อกลับถึงลอนดอน

ในรุ่งเช้าของวันพิชิตเอเวอเรสต์ เป็นเช้าที่มีอากาศแจ่มใส ไม่มีเมฆ ฮิลลารี่และเทนซิงพยายามปีนขึ้นสู่ยอดเขาอีกครั้ง ผ่านปราการหินสุดท้ายคือแนวหินยาว 13 เมตร ซึ่งต่อมานักปีนเขารุ่นหลังเรียกแนวหินนี้ว่า "ฮิลลารี่ สเตป" หรือ "ก้าวของฮิลลารี่"

ฮิลลารี่ติดอยู่ที่แนวหินแคบนี้ แต่ต่อมาได้ใช้พลังทั้งหมดยกตัวขึ้นไปและดึงเทนซิงขึ้นมา เมื่อเวลา 11.30 น. ทั้งคู่ได้ขึ้นมาบนยอดเขาที่สูงสุดในโลก และอยู่บนนี้ราว 15-30 นาที ฮิลลารี่ยังถ่ายรูปเทนซิงเมื่ออยู่บนยอดเขาด้วย แต่ฝ่ายฮิลลารี่เองนั้นกลับไม่มีรูปถ่าย เพราะเทนซิงใช้กล้องถ่ายรูปไม่เป็น 

จากนั้นฮิลลารี่และเทนซิงจึงลงมาที่แคมป์เซาท์คอล กระทั่งวันที่ 2 มิถุนายน หนังสือพิมพ์ลอนดอนไทมส์ลงข่าวครึกโครมว่า ฮิลลารี่พิชิตเอเวอเรสต์ ซึ่งตรงกับฉลองวันครองราชย์ของสมเด็จพระนางเจ้าอลิซาเบธของอังกฤษ ทำให้พระองค์ประกาศให้เขาเป็นอัศวินในวันนั้น ก่อนที่ฮิลลารี่จะลงมาจากเอเวอเรสต์ด้วยซ้ำ 

ค.ศ. 1960 ฮิลลารี่ได้ออกผจญภัยที่หิมาลัยอีกครั้ง โดยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อตามหา "เยติ" มนุษย์หิมะที่มีร่างกายใหญ่โต ตามความเชื่อของชาวเชอร์ปา "จัมลิง เทนซิง" ลูกชายของ "เทนซิง นอร์เก" กล่าวว่า "พ่อเคยเล่าให้ฟังว่า เคยเห็นเยติ 2 ครั้ง" อย่างไรก็ตาม การค้นหาครั้งนี้ไม่ประสบความสำเร็จ เพราะฮิลลารี่ล้มป่วยลงก่อนและล้มเลิกการเดินทาง

นอกจากการพิชิตเอเวอเรสต์แล้ว ฮิลลารี่ยังผจญภัยไปยังทวีปแอนตาร์กติกาเมื่อค.ศ. 1957 เขาเป็นผู้ก่อตั้ง "ฐานสกอต" ของนิวซีแลนด์ในแอนตาร์กติกา และยังเป็นผู้ขับรถเข้าไปยังขั้วโลกใต้คนแรก

ฮิลลารี่ เจ้าของฟาร์มผึ้งและนักบุกเบิกที่ยิ่งใหญ่ของโลกคนหนึ่งผู้นี้ ได้ตำหนินักปีนเขารุ่นหลังอย่างรุนแรงเมื่อเกือบ 2 ปีที่ผ่านมา เมื่อกลุ่มนักปีนเขา 40 คน ทิ้งนายเดวิด ชาร์ป นักปีนเขาชาวอังกฤษวัย 34 ปี ให้นอนตาย โดยกลุ่มนักปีนเขาต่างต้องการปีนขึ้นไปให้ถึงเอเวอเรสต์ 

เขากล่าวว่า "ชีวิตของมนุษย์สำคัญยิ่งกว่าการปีนให้ถึงจุดสุดยอด ผมคิดว่า ทัศนคติต่อการปีนเอเวอเรสต์กลายเป็นทัศนคติที่น่ากลัว เพราะคนต้องการปีนให้ขึ้นบนยอดเขาให้ได้เท่านั้น"