มีตำนานเล่าขานกันสืบมา 
มีคานหนึ่งสวยสง่าเปี่ยมราศรี 
อันทางขึ้นนั้นเดินง่ายสบายดี 
แต่ '' โทษที '' ขาลงยากกกกกก ลำบากลำบน 

ต้นกำเนิดเกิดจากสาวนางหนึ่ง 
สวยสุดซึ้งสวยกว่าน้องน้ำฝน 
เป็นลูกสาวเศรษฐีประจำตำบล 
ชราชนหนุ่มน้อยใหญ่ต่างหมายปอง 

ท่านเศรษฐีองอาจประกาศว่า 
อันลูกข้าหนึ่งนี้ไม่มีสอง 
หากแม้นใครอยากได้ไปคุ้มครอง 
อย่างน้อยต้องทองล้านชั่ง ? นี่(ราคา)กันเอง 

แต่ลูกสาวเศรษฐีมีคนรัก 
ยากจนนักจนยิ่งกว่าจะหาไหน 
โอ้ชาตินี้มีกรรมหนักขอพักใจ 
แค้นบรรลัย ต้องลาไกลไปขุดทอง 

หายไปร่วมสามสิบปีมีทองหลาย 
ข่าวจากสายสมใจให้คลายหมอง 
ว่าน้องนั้นยังดีอยู่ไร้คู่ครอง 
อยู่ไม่ได้จำรีบต้องไปจองเธอ 

บอกว่าที่พ่อตา '' มาแล้วครับ '' 
มาพร้อมกับทองตามข้อพ่อเสนอ 
อยู่ที่ไหนหวานใจ I WANT TO SEE HER 
พ่อบอกเออ!!!อยู่ข้างในเข้าไปเลย 

แสนดีใจได้จะพบประสบหน้า 
ร้องถามป้า(ที่นั่งอยู่)  
ป้าบอกว่าก็ตัวฉันเองนี่ยังไง 
จำน้องน้อยไม่ได้น้อยใจนัก 

เจ้าหนุ่มจ้องมองดูอยู่ไม่นาน 
แสนดีใจประมาณว่าน้ำตาไหลหนัก 
หัวใจเต้นระรัว ตัวเริ่มชัก 
ดิ้นสักพักแล้วก็จากโลกนี้ไป 

ทองที่ขนมามากมายทำไงดี 
สาวจึงมีโครงการทำงานใหญ่ 
สร้างเป็นคานไว้นั่งฟังเพลงไทย 
จนหล่อนตายจึงทิ้งไว้เป็น '' ชาติพลี '' 

คานนี้ขึ้นไปแล้วจะติดใจอยู่ได้นาน 
จะเบิกบานเปี่ยมสง่าและราศรี 
ไร้ปัญหาไร้บุตรธิดา (และ) ไร้สามี 
ของดีๆ อย่างนี้ต้องแนะนำ