ทั้งญี่ปุ่นและฝรั่งเศสซึ่งรบกันอยู่ต่างก็ปล่อยให้เวียดนามเหนืออดอยากไป และยังมีส่วนที่คิดเห็นว่าเป็นการดีที่จะทำให้ฐานขบวนการปฏิวัติของพวกเวียดมินห์ถูกขจัดไปหรืออ่อนกำลังลงด้วย
แต่เหตุการณ์อันแสนสาหัสนี้กลับเป็นประโยชน์ต่อพวกเวียดมินห์ กลายเป็นโอกาสสำคัญทำให้ได้ใช้ประโยชน์สำหรับการรณรงค์ต่อต้านลัทธิอาณานิคมฝรั่งเศสและฟาสซิสต์ญี่ปุ่น ทำให้สามารถระดมคนจำนวนมากเข้ามาเป็นกำลังของพวกเวียดมินห์ การใช้ประโยชน์นี้รวมไปถึงการปลุกปั่นให้ประชาชนเข้าปล้นสะดมคลังอาหารของญี่ปุ่นด้วย โดยมีคำขวัญว่า ปล้นฉางข้าวเอามาช่วยคนอดอยาก ในระหว่างนี้จึงเกิดการปล้นคลังข้าวปลาอาหารของญี่ปุ่นในหลายจังหวัด
ในคำประกาศอิสรภาพของโฮจิมินห์ (โห่จี๊มิญ) เมื่อวันที่ ๒ สิงหาคม ๑๙๔๕ ภายหลังการปฏิวัติเดือนสิงหาคม (ก๊ากหมั่งท้างต๊าม) ประสบความสำเร็จแล้ว ได้กล่าวว่า ประชากรของเวียดนามเหนือที่ล้มตายเพราะความอดอยากนั้นมีจำนวน ๒ ล้านกว่าคน ในขณะที่สถิติของฝรั่งเศส (Annuaire statistique de l Indochine 1943-1946) บันทึกไว้จำนวน ๑๓,๑๕๖,๓๐๐ คน นักประวัติศาสตร์เวียดนามจึงให้ตัวเลขเป็นกลางๆ โดยประมาณจำนวน ๑-๒ ล้านคน
จำนวน ๑-๒ ล้านคน มีลำดับของจังหวัดต่างๆ ที่มีคนตายมาก โดยคิดเป็นสัดส่วนของประชากรในจังหวัดนั้นๆ ดังนี้ กว๋างเย็น มากกว่า ๗๐% ท้ายบิ่ญ มากกว่า ๖๐% เกี๊ยนอัน นามดิ่ญ มากกว่า ๕๐% นิญบิ่ญ มากกว่า ๓๐% ห่าดง บั๊กนิญ ฮึงเย็น หายฝ่อง มากกว่า ๒๐% หายเซือง บั๊กซาง ฟู้เถาะ มากกว่า ๑๐% ห่าโหน่ย (ฮานอย) ประมาณ ๑๐% ทั้งหมดนี้คือจังหวัดที่อยู่รายรอบที่ราบลุ่มแม่น้ำแดง ซึ่งปกติมีประชากรหนาแน่น แต่มีปัญหาการทำนาในลุ่มแม่น้ำแดงแ</
|
|