9 ลักษณะของ"ฆาตกรต่อเนื่อง"ที่คนส่วนใหญ่คาดไม่ถึง และมองว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา

เราไม่มีทางรู้ได้หรอกว่าใครเป็นฆาตกร เพราะภายนอกนั้นฆาตกรต่อเนื่องส่วนใหญ่ก็เป็นคนปกติในสังคม อาจเป็นคนที่เดินสวนกับเรา กินข้าวร้านเดียวกัน พักอยู่ห้องข้างๆ เรา หรืออาจเป็นคนใกล้ตัวเรามากกว่านั้นเช่นคนในครอบครัวก็ได้ และนี่คือ 9 ลักษณะอันคาดไม่ถึงของฆาตกรต่อเนื่องที่คนส่วนใหญ่มองว่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่มันกลับบ่งบอกได้วันหนึ่งเขาอาจกลายเป็นฆาตกรต่อเนื่องได้

ซึ่งแต่ละข้อนั้นเป็นลักษณะโดยรวมและไม่สามารถบ่งบอกได้หมดกับฆาตกรทุกคน ดังนั้นกรุณาใช้วิจารญาณในการอ่าน

1. มากกว่าร้อยละ 60% ของฆาตกรต่อเนื่องมักจะนอนฉี่รดที่นอนก่อนช่วงอายุ 12 ปี มันเป็นสัญญาณเตือนอย่างหนึ่งที่บอกให้ได้ว่า เด็กๆ ที่มีพฤติกรรมแบบนี้อาจโตและกลายเป็นฆาตกรได้

 

2. ไม่สามารถมีเพศสัมพันธ์แบบปกติได้และชอบกิจกรรมในกาม บางคนถึงกับหมกมุ่นอยู่กับการสำเร็จความใคร่ก็มี อย่างเช่น Andrei Chikatilo ฆาตกรต่อเนื่องที่มีรอยแผลเป็นที่อวัยวะเพศเพราะเขามักจะชอบใช้ความรุนแรงทางเพศเสมอ

 

3. ฆาตกรต่อเนื่องหลายคนมักจะมีอาการบาดเจ็บที่ศีรษะตั้งแต่เด็กทำให้เสียการควบคุมตนเองและส่งผลต่อความสัมพันธ์ในสังคม

 

4. ไม่ใช่เรื่องแปลกที่แม่ของฆาตกรต่อเนื่องจะดื่มแอลกอฮอล์หรือเสพยาเสติดขณะที่ตั้งครรภ์

 

5. ฆาตกรต่อเนื่องมีแนวโน้มสูงที่จะใช้โลหะที่เป็นพิษเพื่อลดอาการต่างๆ เช่น ตะกั่ว แคดเมียม และแมงกานีส ซึ่งมันทำให้เกิดพฤติกรรมก้าวร้าว เหมือนกับ James Huberty ฆาตกรต่อเนื่องที่หลังจากชันสูตรศพของเขากลับพบว่าในร่างกายเขามีทั้งแคดเมียมและตะกั่ว

 

6. ฆาตกรส่วนใหญ่จะเลือกเหยื่อที่มีปัญหาเดียวกับพวกเขา

 

7. หลายคนเข้าใจว่าฆาตกรต่อเนื่องส่วนใหญ่จะฉลาด แต่จากการศึกษาพบว่าฆาตกรต่อเนื่องกว่า 200 คนมีระดับไอคิวในเกณฑ์ปกติ

 

8. ฆาตกรต่อเนื่องจะหลงใหลที่ผู้ที่มีอำนาจ ดังนั้นจึงมีฆาตกรต่อเนื่องหลายคนพยายามปลอมตัวเป็นตำรวจหรือทหาร เช่น John Wayne Gacy และ Ted Bundy ฆาตกรต่อเนื่องที่แกล้งทำตัวเป็นตำรวจเพื่อจะให้เหยื่อตกหลุมพรางของพวกเขาได้ง่าย

 

9. ฆาตกรต่อเนื่องจะพยายามฆ่าตัวตายมากกว่าหนึ่งครั้งในชีวิต เหมือนกับ Charles Cullen ฆาตกรต่อเนื่องที่เคยพยายามฆ่าตัวตายมากกว่า 20 ครั้งในชีวิตเขา

 

กรุณา Login เพื่อแสดงความคิดเห็น
ส่ง Scoop ให้เพื่อน
แจ้งลบไม่เหมาะสม
ความคิดเห็น

เรื่องอื่นๆ ที่น่าสนใจ

Loading...