... หอม หวาน ขม ... อุ่น ร้อน เย็น ... หลากหลายพันธุ์ หลายวิธีปรุง 

... ความที่ไม่มีอะไรตายตัว คือเสน่ห์ของกาแฟ ... 

คนชงคนเดิม กาแฟพันธุ์เดิมสูตรเดิมๆ แต่รสชาติมันก้ออาจเปลี่ยนได้

หาก แค่เวลาที่ใช้ในการชงเปลี่ยนไป 

... คนไหนชงกาแฟอร่อยจงภูมิใจเถอะ มันไม่ได้ง่ายๆเลยที่จะชง 

ให้ได้รสชาติดีดังเดิมทุกครั้ง ...

 

... ความรักก้อเปรียบได้กับกาแฟเหมือนกัน...กาแฟที่ชงเสร็จใหม่ๆ

ก้อเหมือนความรักที่เพิ่งจะก่อตัว มันหอม มันหวาน มันอุ่น ...

หากได้ชิมแล้วยากจะวางลง นอกจากคุณจะไม่ถูกใจกาแฟถ้วยนั้น 

น้ำตาลที่ใส่ให้กาแฟ...เปรียบเหมือนกับการเอาใจใส่ ดูแล ห่วงใยซึ่งกันและกัน ... 

อยู่ที่คุณจะใส่น้ำตาลมากแค่ไหน มากไปมันก็ไม่ดีมันจะเลี่ยนไป 

... น้อยไปมันก็ไม่ดี มันอาจจะยังขมอยู่ ...

นมหรือครีม เหมือนกับเรื่องราวต่างๆ เหตุการณ์ดีๆ 

ที่ช่วยให้กาแฟมีรสชาติมากยิ่งขึ้น ...

 

... แน่นอนว่ากาแฟเมื่อชงทิ้งไว้แม้มันจะมีรสชาติดีแค่ไหน 

แต่เมื่อทิ้งเอาไว้นานๆรสชาติมันย่อม เปลี่ยนไปบ้าง 

... ความหอมมันอาจจะน้อยลง มันอาจ จะเย็นชืด จืดจาง ...

เหมือนกับความรักที่ต่อให้คุณจะรักกันมากแค่ไหน 

แต่หากนานวันเข้ามันย่อมมีวันจืดจางลงบ้าง ... 

แล้วเราจะยังดื่มมันมั้ย ? 

กาแฟที่จืดจาง ไร้ซึ่งความหอม หวาน มัน ... ดื่มหรือไม่ดื่มดี ? 

 

... การกล้ำกลืนฝืนทนดื่มต่อไปไม่ใช่ว่าดีหรอก ... 

ก้อมันไม่อร่อยอยู่แล้ว ดื่มไปก้อเสียความรู้สึกเปล่าๆ สู้คุณชงกันใหม่ดีกว่า ... 

แต่มีข้อแม้ว่าต้องเป็น ถ้วยใบเดิมๆ ซึ่งเปรียบเหมือนกับคนรักของคุณ ... 

ไม่ใช่เปลี่ยนถ้วยไปเรื่อยๆนะ ... ไม่ดีหรอก 

นอกจากถ้วยใบนั้นมันเหลือจะทนแล้ว เก่าผุ ไม่มีค่าพอจะเก็บไว้ ... 

คุณจะเปลี่ยนก้อไม่ว่ากัน .... แต่หากคุณยังชงกาแฟใหม่ในถ้วยใบเดิม ... 

แม้มันจะเก่าไปบ้างตาม กาลเวลา ... แต่เราไม่ได้กินถ้วยนี่เราดื่ม 

กาแฟตะหาก ถ้วยกาแฟก้อเหมือนคู่ใจของเราถูกมั้ย ? หมั่นชง มันบ่อยๆ ให้ 

ถ้วยได้เจอกับกาแฟอุ่นๆ หอมๆ หวานๆ ... มันจะมีทำให้คุณมีความสุขมาก 

อย่างที่คาดไม่ ถึงเลยล่ะ ... กาแฟอุ่นๆ หอมๆ กับถ้วยใบโปรด ... 

จะมีอะไรดีไปกว่านี้อีก...