6ก.ย.51ขอบันทึกไว้ เป็นวันที่ผมอับอายที่สุดในชีวิตT_T 
ขอถอดล็อกอินมาเล่าเรื่องที่สร้างความอับอายขายขี้หน้าหน่อยเหอะครับ

วันนี้วันเสาร์ไม่มีภาระกิจต้องทำอะไร เลยนอนตื่นสายหน่อย สัก10โมงกว่าๆ

อากาศกำลังดี แดดสดใส ลุกขึ้นมาขยี้ตา ล้างหน้า แหม่..อารมณ์อย่างว่า

มาจากไหนไม่รู้ จู่ๆมันหื่นเหลือเกิ๊น(  _   น้องชายมันลุกก่อนเราตั้งกะเช้า

นี่ก็ลุกค้างเด่อยู่อย่างงั้น _i_ เอาวะ..ว่าแล้วก็ซะหน่อย ปิดผ้าม่าน เปิดตู้

ค้นซีดีหนังทุนต่ำที่สะสมจาการโหลดบิทมาเป็นร้อยๆเรื่อง วันนี้จะเลือกน้องคนไหน

มาช่วยตูดีหว่า...มาจบที่น้องอ้อย อาโออิ (^_^)เปิดแผ่น นอนบนเตียงบิ๊วอารมณ์

แหมเว้ย..แอร์เย็นๆ รมณ์ชิวๆ วันนี้ไม่มีธุระไม่ต้องไปไหน เดี๋ยวเสร็จกิจจะลงไปกินข้างซะหน่อย

จากนั้นก็... แล้วก็... กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม เสียงป๊ากะม้าเดินตึงตังขึ้นบันไดมา

เฮ้ย..มีแขกมานี่หว่า คุยกะใครก็ไม่รู้ แต่ตอนนั้นกำลังติดลม หน้ามืดแล้ว คงไม่แจ็กพอต

เดินมาห้องตูน่า(ในใจคิดอย่างนั้น) ..ไม่..เอ็งคิดผิด..ทันใดนั้น..ผัวะ...วะ..ว.วว.ว.

(>_< เอ่อ.. หมอดูฮวงจุ้ยครับ..วันนี้ที่บ้านนัดมาดูฮวงจุ้ยให้ ดูบ้านไม่พอครับ

แถมให้ดูoIoลูกชายเจ้าของบ้านด้วย(-_-'') ภาพที่ผมเห็นเหมือนภาพสโลว์โมชั่นในหนัง

ประตูค่อยๆเปิดช้า..แม่ผมเดินยิ้มคุยกะซินแสเดินเข้ามาก่อน พ่อผมตามมาทีหลัง จากนั้น

เหมือนเวลาหยุดเดิน ทั้งสามคนหยุดกึก !!! ส่วนผม มือ กะลัง กำโทมาฮอว์คอยู่บนเตียง

สะดุ้งได้เฮือกนึง จากนั้น อึ้ง ทำอะไรไม่ถูก จะชักกลับ คงไม่ทันกาล

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากในเสี้ยววินาที  ตูซวยจริงๆ ดันประมาทสุดๆไม่ล็อกประตู

อะไรมันจะ(+_+)ซ้วย.ยย..ยย ซวยปานนั้น   ภาพที่หยุดไว้คือ สิ่งมีชีวิตสามคนกำลังอึ้ง

ยืนจ้อง !ป่าหื่นกระหายที่กำลังผงะนอนอยู่บนเตียง.. จากนั้น

ทั้งสามคนเหมือนเห็นผมเป็นอากาศธาตุ แม่ผมตอนเปิดประตูพูดค้างไว้ว่า 

นี่ค่ะอาจารย์ ห้องลูกชาย..ป่านนี้คง...(อึก!!!) แล้วทั้งสามคน ก็ค่อยๆเดินออกจากห้องผมไป

แบบเงียบๆ แบบไร้อารมณ์ความรู้สึก ขณะนี้ 17.03 ผมก็ยังอยู่บนห้องของผม ไร้การติดต่อใดๆ

ไม่มีการเรียกกินข้าวจากข้างล่าง ผมก็ไม่มีหน้าจะลงไป เฮ่อ..ตูหนอตู จะเอาหน้าไปไว้หนายยยยยย

จะเกิดอะไรต่อไปกับชีวิต ตั้งแต่เกิดมาเคยอับอายขายขี้หน้ามากสุดๆเท่าครั้งนี้เลย.. 
ขอบคุณที่อ่านนะครับ รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างต้องขอโทษ กำลังช็อกครับ ยังช็อกหายด้วย(=/=)