> ช่วงช่วง

> ที่อยู่ > โซนจัดแสดงแพนด้าแห่งสวนสัตว์เชียงใหม่ >

> วันที่เฝ้า เดือนที่รอ พ.ศ.ที่คอย >

> ถึงหลินฮุ่ย..........แพนด้ายาใจ > > สวัสดีจ้ะ หลินฮุ่ย

> เธอเป็นยังไงบ้างจ้ะ หลินฮุ่ย สบายดีมั้ย

> ตั้งแต่วันนั้นที่เธอเบื่ออาหารโดยไม่ทราบสาเหตุ อาการเธอยังกะหมีแพ้ท้องเลยนะ หลังจากวันนั้นพวก

> มนุษย์ก็จับตัวเธอแยกไปจากฉัน

> วานนี้ตอนที่ฉันกำลังนั่งคิดถึงเธออยู่ ฉันก็ได้ยินพวกมนุษย์พูดคุยกันว่าเธอมีลูกแล้ว

> เธอรู้มั้ยว่าตอนแรกที่ฉันได้ยิน ฉันตกใจและโกรธเธอมาก ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าเธอไปท้องกับใครมา

> ฉันเสียใจกับการกระทำของเธอที่เธอนอกใจฉันจนฉันอยากจะร้องเพลง "น้ำตาจ่าโท"

> (ช่วงนั้นฉันขอบตาคล้ำขึ้นด้วยล่ะ)

>แต่ฉันก็คิดไม่ออกจริง ๆ หมีแพนด้าในประเทศไทยก็มีแค่เธอกับฉันเท่านั้น ฉันเองก็ไม่เคยอะไรกับเธอ

> แค่เกือบไปครั้งนึงเท่านั้น > พูดถึงเรื่องนี้ ฉันเองต้องขอโทษเธอสำหรับวันนั้นด้วยนะ วันที่ฉันเกือบล่วงเกินเธอไป อารมณ์ชั่ววูบเกือบจะทำพรหมจารีย์เธอพินาศ

> หลินฮุ่ย เธอรู้ใช่มั้ยว่าตอนฉันอยู่ที่เมืองจีน ฉันได้รับสมญาจากหมีสาวทั้งหลายว่า "ช่วง ช่วง ร้อยลีลา"

> หรือไม่ก็ "คาสแนนด้า" ดังนั้น เรื่องอย่างว่าเนี่ย ฉันไม่เป็นรองหมีแพนด้าใดในโลกอยู่แล้วล่ะ เรื่อง

> ตลกอยู่ที่หลังจากนี้ เธอรู้มั้ยว่าพวกมนุษย์แก้ปัญหาเรื่องนี้ยังไง

> พวกมนุษย์เอาหนังโป๊หมีแพนด้าให้ฉันดู !!

> พวกมนุษย์นอกจากจะมีคลิปแอบถ่ายพวกเดียวกันเองแล้ว ยังจะมาแอบถ่ายหมีแพนด้าอีก

> อนิจจา มนุษย์ พวกมันเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย!!

> มีเรื่องหนึ่งที่ฉันยังค้างคาใจ ถามเธอตรง ๆ แล้วกันนะ

> หมีตัวไหนเป็นพ่อของลูกเธอ??

> ยังไงก็ตามฉันร้อนใจกับเรื่องนี้มาก

> หวังว่าเธอคงรีบตอบกลับนะ ฉันไม่อยากตาคล้ำไปมากกว่านี้

> I look forward to hearing from you na.  คิดถึง..........จนเธอคิดไม่ถึงเลยล่ะ >

> จาก ช่วง ช่วง ในห้วงหฤทัย

> พ.ล. (แพนด้าลิขิต)

> ฉันว่าวันที่ 12 สิงหาคมนี้ พวกมนุษย์ต้องให้ลูกเธอมามอบดอกมะลิกับเธอแน่ ๆ > พนันกับฉันมั้ยล่ะ...

*******************************************************************************************

> จดหมายรักจากหลินฮุ่ย

> ที่อยู่ > โซนจัดแสดงแพนด้าแห่งสวนสัตว์เชียงใหม่

> วันที่เคลื่อน เดือนที่หนี ปีที่ผ่าน

> ฉันเห็น จดหมายฉบับที่แล้ว เธอทักทายฉันด้วยคำว่า "สวัสดี" แบบพวกมนุษย์แล้วฉันรู้สึกใจคอไม่ค่อยดี

> เลย ฉันไม่อยากให้เธอรับค่านิยมของพวกมนุษย์มากจนเกินไป พวกเราเป็นหมีก็ไม่ควรลืมกำพืดหมี พวก

> เราก็น่าจะต้องอนุรักษ์ภาษาหมีเราไว้ อย่าให้ภาษาหมีของเราต้องวิบัติเหมือนกับภาษามนุษย์เลยเนอะ

> ต้องขอโทษเธอด้วยนะที่ฉันตอบจดหมายเธอช้าไปหน่อยต้องสาละวนอยู่กับการเลี้ยง

> ลูก ลูกสาวของเรากำลังซนเลยทีเดียว

> อ้อ พอพูดถึงเรื่องลูกแล้วนึกได้

> จากจดหมายฉบับที่แล้วที่เธอส่งมาถามฉันว่า "ใครเป็นพ่อของลูกหมี"

> โถ โถ โถ โถ โถ โถ..........ช่วงช่วง ผู้น่าสงสาร

> ตลอดเวลาที่ผ่านมา ไม่มีใครบอกเธอเลยเหรอเนี่ย ว่า "เธอนี่แหละ ที่เป็นพ่อของเด็ก"

> ฉันเองไม่ถือโทษโกรธเธอหรอกนะที่เธอไม่รู้ว่าลูกหมีตัวนี้เป็นลูกของเธอ

> เพราะตอนแรก.....ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน  ฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่าฉันท้อง

> ฉันไม่รู้จนกระทั่งวันที่หมีน้อยตัวนี้ไหลปรุ๊ดออกมาจากหมีใหญ่ (ฉันหมายถึงตัวฉันเอง อย่าคิดลึก)

> ตอนนั้นฉันงงมากว่าฉันมีลูกได้ยังไง เพราะตั้งแต่เล็กจนโตฉันก็ไม่เคยปั่มปั๊มกับหมีตัวไหน ฉันยังรักษา

> พรหมจรรย์อย่างบริสุทธิ์ผุดผ่องเสมอมาจนกระทั่งวันนี้

> ฉันนอนนึกถึงเรื่องนี้อยู่หลายคืน ว่าไอ้หมีน้อยตัวนี้มันมาอยู่ในท้องฉันได้ยังไง มีใครเล่นคุณไสยเสกหมีเข้าท้องฉันรึเปล่า

> แล้วคืนที่ 10 ฉันก็ได้รับคำตอบ

> ต้องเป็นฝีมือของพวกมนุษย์แน่ ๆ

> อุ๊ย ขอโทษอีกทีนะจ๊ะ ช่วงช่วง ฉันเผลอเข้าโหมดเครียดอีกแล้ว (ฉันใช้ศัพท์วัยรุ่นไหม ฮิฮิ)

> ตอนนี้ฉันเครียด ๆ น่ะ ไหนจะต้องเลี้ยงลูกของเราที่กำลังซน ไหนจะต้องรับมือกับพวกมนุษย์ที่เข้ามารบกวนฉันทั้งเช้าทั้งเย็น

> เธอรู้มั้ย พวกมันเอาลูกของเราไปวัดส้นตีนทุกวันเลย

> ฉันไม่ได้หยาบคายนะจ๊ะ ช่วงช่วง

> พวกมนุษย์เอาลูกของเราไปวัดส้นตีนจริง ๆ ไม่รู้ว่าจะไปวัดทำส้นตีนอะไร

> จดบันทึกทุกวัน ว่า ส้นตีนลูกเรายาวขึ้นเท่าไร ลืมตาซ้ายเมื่อไร ลืมตาขวาเมื่อไร ลืมตาไหนก่อนกัน ลืม

> ตาซ้ายขวาห่างกันกี่วันฃ วันนี้ลูกเราขนขึ้นที่ไหน ขนสีขาวหรือสีดำ ขนตรงหรือหยักศก ฯลฯ

> ช่วงช่วง เธอคิดว่าพวกมนุษย์ วื่นวือ มั้ย

> ในฐานะที่ฉันเป็นแม่ ฉัน โคตร ดีใจเลยแหละที่มีมนุษย์สนใจตั้งชื่อให้ลูกเราขนาดนี้

> บางชื่อฉันว่ามันก็น่ารักดีหรอก แต่บางชื่อนี่สิ คิดมาได้ไง

> มีใบนึงตั้งชื่อลูกของเราว่า "เห็น"

> ทุเรศ ใช้อะไรคิดเนี่ย จะเรียกหมีเห็น ๆ เนี่ยนะ น่าเกลียดแย่ ลูกเราเป็นผู้หญิงซะด้วย

> จะตั้งชื่ออะไรก็ตามเถอะ ขออย่างเดียว หวังว่าคงไม่มีมนุษย์คนไหนเอาวันเดือนปีเกิดของลูกเราไปให้

> พระที่วัดตั้งชื่อให้นะ

> ฉันกลัวบาป

> เอาล่ะ ในที่สุดก็มี 4 ชื่อที่ได้เข้ารอบนั่นก็คือ

> 1. ขวัญไทย ฉันไม่ชอบชื่อนี้เลยอ่ะ ฉันว่าไอ้ชื่อ "ขวัญไทย" เนี่ย มันเหมือนชื่อนิตยสารแสดงแบบชุดผ้าไหมมากกว่าชื่อหมีแพนด้านะ

> 2. ไทยจีน อื้อ หือ ใช้ความคิดสร้างสรรค์มาก ๆ เลยล่ะ จีนส่งหมีมาไทย เลยชื่อไทยจีน

> 3. หญิง หญิง ฉันไม่ค่อยชอบชื่อนี้นะ มันธรรมดาไป

> 4. หลินปิง มนุษย์โหวตชื่อนี้กันแหละ เธอชอบมั้ย ฉันเฉย ๆ

> พ่อชื่อช่วงช่วง แม่ชื่อหลินฮุ่ย ลูกของเราก็น่าจะชื่อ "ชุ่ยชุ่ย"

> นี่ ๆ ฉันมีเรื่องตลกจะเล่าให้เธอฟังด้วยล่ะ > เธอรู้มั้ยว่าพวกมนุษย์ทำให้ลูกสาวของเรารู้จักเธอได้ยังไง

> ติ้ก ต้อก ติ้ก ต้อก ติ้ก ต้อก 

> พอแระ ฉันให้เวลาเธอแค่นี้ ฉันเหนื่อย

> เฉลยก็คือ

> พวกมนุษย์ติดรูปเธอไว้รอบ ๆ กรง เพื่อให้ลูกของเรารู้จักและคุ้นเคยกับเธอ

> อนิจจา ปาจิงโกะ พวกมันคิดได้ไงเนี่ย!! > เธอรู้มั้ยหลังจากวันที่เธอได้เจอลูก พวกมนุษย์ลงข่าวในวันรุ่งขึ้นว่าอะไร

> "แพนด้าน้อยปลื้มใจ พบหน้าพ่อ"

> ไอ้ห่า แพนด้านะ ไม่ใช่น้องเคอิโง๊ะ มาปลื้มใจพบหน้าพ่อเนี่ย > ชั้นล่ะเบื่อพวกมนุษย์จริง ๆ

> ไม่ต้องส่งกลับมาแล้วนะ

> ฉันว่าพอถึงภาค 3 มันคงไม่ขำแล้วล่ะ

> รักไม่แพ้ รักไม่ชนะ..........ก็ "รักเสมอ" ไง

> จาก หลินฮุ่ย > ตะลุยเรื่องรัก

> พ.ล. (แพนด้าลิขิต) 

> ฮิ ฮิ เธอแพ้พนันฉันแหละ

> เมื่อวันที่ 12 สิงหาคมที่ผ่านมา พวกมนุษย์ไม่ได้จับลูกของเรามาให้ดอกมะลิฉัน (ฉันว่าถ้าทำ ก็เกินไปจริง ๆ แหละ)

> พวกมนุษย์แค่ยกย่องให้ฉันเป็น "แม่ตัวอย่าง" เท่านั้นเอง

> เธอช่วยคิดหน่อยสิว่า ฉันควรเป็นตัวอย่างให้กับคนหรือหมีดี

> ฉันงง

> เฮ้อ!! มนุษย์จริง ๆ