ผมเองถือว่าโชคดีมากที่ได้มีโอกาสพบปะกับผู้บริหารระดับสูงของหลายๆ บริษัท เนื่องจากงานที่ผมทำนั้นส่วนหนึ่งเป็นงานที่ปรึกษา
ซึ่งวางระบบทางด้านการบริหารทรัพยากรบุคคล ก็เลยทำให้มีโอกาสได้พบปะพูดคุย และฝึกอบรมให้กับทีมผู้บริหารของหลายๆ บริษัท ผู้บริหารส่วนใหญ่ที่ผมพบเจอนั้น ล้วนแต่เป็นผู้บริหารที่ดี มีความเป็นผู้นำสูง จนถึงสูงมาก
บางบริษัทเหล่าบรรดาผู้จัดการทั้งหลาย ต่างก็มีภาวะผู้นำที่ดี มีความเป็นผู้ใหญ่ และเป็นที่รักของพนักงานที่ตนดูแลอยู่ แต่ก็ยังมีบางบริษัทที่เหล่าบรรดาผู้จัดการทั้งหลาย ทำตนเป็นปัญหาซะเองในด้านของการบริหารงานภายในบริษัท ลักษณะของผู้บริหารเหล่านี้มีอะไรบ้าง ลองอ่านกันดูนะครับ ผมรวบรวมเอาข้อมูลที่ได้มาจากการทำการสัมภาษณ์เก็บข้อมูลมาให้อ่านกันครับ
ผู้จัดการประเภทความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด ลักษณะของผู้จัดการแบบนี้ก็คือ รู้ไปซะทุกเรื่อง เวลามีใครมาพูด มาบอกอะไร หรือเวลาที่เข้าร่วมการฝึกอบรมทีไร ก็ต้องทำตัวเป็นผู้รู้ไปหมด ไม่ว่าใครจะพูดอะไร ก็ทำตัวเหมือนกับว่าตนเองเก่ง และรู้มาแล้ว ผมเคยลองสอบถามดูนะครับว่า ทำไมรู้แล้วถึงไม่ทำซะล่ะครับ คำตอบที่ได้ก็เป็นไปในลักษณะโยนความผิดไปให้คนอื่นหมดเลยครับ อ้างว่า ที่ทำไม่ได้ก็เพราะบริษัทมีข้อจำกัดมากมาย ไม่มีใครสนใจทำ พนักงานไม่ให้ความร่วมมือ ฯลฯ ถามว่า ถ้าท่านเป็นผู้นำจริงๆ และรู้ว่าสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ดี แถมยังรู้ไปทุกเรื่องอยู่แล้ว ทำไมถึงไม่ผลักดันให้เกิดขึ้นในองค์กรล่ะครับ แต่เมื่อมีคนมาพูด มาบอก กลับมาบอกว่ารู้หมดแล้ว แบบนี้ผมว่า ไม่น่าจะเป็นผู้นำได้เลยครับ
ผู้จัดการประเภทโยนแหลก สิ่งที่โยนก็คือ ความผิดพลาดต่างๆ ของตนเอง และกล่าวโทษบุคคลอื่นๆ รอบข้างว่าเป็นต้นเหตุของงานที่ไม่สำเร็จ เคยได้ยินคำพูดแบบนี้บ้างหรือไม่ครับ “ที่งานนี้ไม่สำเร็จ ก็เพราะคนนั้น คนโน้น ไม่ให้ความร่วมมือเลย” หรือเวลาพนักงานที่เป็นลูกน้องของตนเองทำงานพลาด ก็โยนความผิดให้กับพนักงานคนนั้น ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วหัวหน้างานมีส่วนอย่างมากนะครับในผลงานของพนักงานที่ตนดูแลอยู่ การที่พนักงานทำงานพลาด นั่นแปลว่า หัวหน้างานก็มีส่วนในความผิดพลาดนั้นด้วย
ผู้จัดการที่ยึดตนเองเป็นใหญ่ ผู้จัดการประเภทนี้เป็นประเภทที่เรียกว่า Ego สูง มีความยึดติดในความยิ่งใหญ่ของตำแหน่งที่ตนดำรงอยู่ ไม่ว่าใครก็ว่าไม่ได้ แตะไม่ได้ ลูกน้องจะแสดงความเห็นก็ขัดขึ้นกลางคัน แล้วก็บอกว่า เรื่องนี้ตนรู้อยู่แล้วไม่จำเป็นต้องพูด เวลามีใครมาให้คำแนะนำในสิ่งที่ดี ก็ไม่ยอมเปิดใจรับฟังเหตุผลใดๆ ทั้งสิ้น ยืนกรานในสิ่งที่ผิด บางครั้งรู้ทั้งรู้ว่าความคิดของเรามันไม่ค่อยถูกต้องนัก แต่ก็กลัวเสียฟอร์ม เลยต้องยืนแบบข้างๆ คูๆ คนรอบข้างต่างก็ระอา และไม่มีความยอมรับนับถือ แต่เจ้าตัวไม่ยักจะรู้ตัวเอง
ผู้จัดการที่ไม่กล้าทำอะไรเลย ประเภทนี้เป็นประเภทที่ไม่กล้าตัดสินใจ กลัวไปหมด กลัวทำไปแล้วมีปัญหา กลัวว่าพนักงานจะไม่ชอบ ฯลฯ บางคนก็กลัวไม่กล้าที่จะลงโทษพนักงานที่ทำผิดกฎระเบียบ จนทำให้การบริหารพนักงานอื่นๆ มีปัญหามากมาย เพราะต่างก็มองว่า หัวหน้าไม่มีมาตรการในการจัดการกับคนที่ทำผิด และไม่กล้าตัดสินใจดำเนินการอะไรเลย ก็เลยเป็นตัวอย่างให้คนอื่นทำในสิ่งที่ผิดบ้าง เพราะทำแล้วหัวหน้าไม่มีการลงโทษใดๆ
การที่จะเป็นผู้จัดการที่มีภาวะผู้นำที่ดีด้วยนั้น สิ่งที่ผู้จัดการคนนั้นจะต้องมีก็คือ ภาวะผู้นำในตนเอง เขาจะต้องเป็นคนที่สามารถนำตนเองได้ก่อน ก่อนที่จะไปนำคนอื่น ถ้าตนเองยังไม่สามารถนำตนเองได้ ก็อย่าคิดจะไปนำคนอื่นเลยครับ ผู้นำที่เฝ้าแต่คิดโดยไม่ทำอะไรเลย และทำตนเป็นผู้รู้ไปซะทุกเรื่อง พนักงานเองก็จะไม่มีความเคารพนับถือ เพราะทำตัวรู้ แต่ตนเองกลับไม่ยอมลงมือทำในสิ่งที่ตนรู้
ผู้นำที่เฝ้าเตือนพนักงานให้ทำโน่น ทำนี่ แต่ตนเองไม่สามารถทำได้เลย แบบนี้จะไปนำพนักงานได้อย่างไร
ดังนั้นเคล็ดลับพื้นฐานตัวแรกสุดของการเป็นผู้นำที่ดี ก็คือ พยายามนำตัวเองให้ได้ก่อนเลยครับ
ถ้าเรื่องนั้นเราสามารถนำตนเองได้แล้ว รับรองว่าจะสามารถนำคนอื่นได้อย่างแน่นอนครับ
up too me
