นางโรซานน์ คัมซิ บรรณาธิการวารสารดังกล่าวระบุว่าปัญหายาปลอมระบาดในประเทศที่กำลังพัฒนา ธนาคารโลกชี้ว่าในแต่ละปี มีเด็กเสียชีวิตราว 4 พันคน เนื่องจากยาปลอมที่ใช้รักษาโรคมาลาเรีย ส่วนในประเทศที่พัฒนาแล้วประสบปัญหานี้เช่นกันจากการสั่งยาทางอินเตอร์เน็ต ซึ่งการซื้อยาออนไลน์ จ่ายเงินน้อยกว่าเดินเข้าไปซื้อที่ร้านขายยา แต่ข้อเสียก็คือไม่รู้ว่ายาที่ได้นั้นเป็นยาจริงหรือยาปลอม เพราะมีผู้สั่งยาออนไลน์เสียชีวิต หลังจากกินยาที่มีส่วนผสมของยาเบื่อหนูเข้าไป

ประเทศต่างๆ มีแผนรับมือกับปัญหายาปลอมที่แตกต่างกัน เช่น ในจีน เจ้าหน้าที่ห้องทดลองเดินทางไปยังโรงงานผลิตยาทั่วประเทศเพื่อตรวจสอบยา ขณะที่กาน่า องค์กรไม่แสวงหาผลกำไรกลุ่มหนึ่งขอให้ผู้บริโภคส่งรหัส 8 ตัว บนกล่องยามาทางโทรศัพท์มือถือเพื่อตรวจสอบแหล่งที่มาของยานั้น ส่วนที่อินเดีย รัฐบาลให้ผู้ที่พบยาปลอมรีบส่งข้อมูลให้เจ้าหน้าที่ทราบทันที

ผู้ผลิตยาปลอมก็มีการปรับเปลี่ยนกลวิธีการให้แนบเนียนและตรวจสอบได้ยากขึ้น ประกอบกับขาดแคลนบุคลากรที่ทำงานด้านการปราบปรามยาปลอมทั่วโลก แม้ตำรวจสากลตั้งหน่วยงานพิเศษเพื่อต่อสู้กับอาชญากรรมด้านนี้โดยเฉพาะ แต่ก็มีเจ้าหน้าที่ทำงานกันไม่กี่คน ต้องอาศัยความร่วมมืออย่างแข็งขันจริงจังจากทุกประเทศ