นิทาน สวรรค์ กับ นรก
ในนิทานเรื่องหนึ่งของชาวเดนมาร์ก
ขณะที่ชายคนหนึ่งนอนหลับ
มีนางฟ้าลงมาที่ห้องนอนของเขา
ชวนให้ไปเที่ยวสวรรค์กับนรก
นางฟ้าพาไปที่ที่หนึ่งบอกว่า… “ถึงนรกแล้ว“
ที่นั้นเป็นห้องใหญ่ๆ มีโต๊ะยาวๆ บนโต๊ะมีอาหารที่ประณีตอร่อยทุกประเภท
มีคนนั่งอยู่หลายคน นางฟ้าก็บอกว่า “นี่สัตว์นรก“
คนเหล่านั้นนั่งมองอาหารที่น่ากินที่สุดในโลก แต่ตัวเขาผอมเหลืองน่าสงสาร
นางฟ้าบอกว่า “ที่นี่อนุญาตให้กินอาหารดีๆ ได้ แต่มีเงื่อนไขว่าต้องใช้ช้อนที่ยาวหนึ่งเมตร“
เวลาตักอาหารเข้าปาก มันก็ไม่ถึงสักที มันหกลงพื้น
เขาเลยมีความวุ่นวายเดือดร้อนมากพยายามตักอาหารเท่าไรก็ไม่ถึงปาก เลยผอมพราะอดอาหาร
อยู่ใกล้ชิดอาหารที่อร่อยแต่ไม่สามารถเอามาถึงปากของตน
นางฟ้าพาไปอีกห้อง บอกว่า “นี่สวรรค์“
ห้องที่สอง นี้มีลักษณะเช่นเดียวกับห้องแรกทุกประการ
เรามักจะคิดว่าสวรรค์กับนรกต่างกัน แต่ความจริงสวรรค์กับนรกนี้คล้ายๆ กัน
มีโต๊ะอาหารยาวๆ อาหารประณีตหลายๆ อย่างเหมือนกันหมด
มีเก้าอี้รอบมีคนนั่ง แต่แปลกที่คนที่สวรรค์ยิ้มแย้มแจ่มใสอ้วนท้วนสมบูรณ์สบาย
ดูว่าเขากินอย่างไร เขาก็ต้องใช้ช้อนยาวหนึ่งเมตรเหมือนกัน
“เอ…ทำไมมันไม่เหมือนที่นรก?“
พอดูดีๆ ก็เห็นวิธีของชาวสวรรค์ คือ …
คนข้างหนึ่งของโต๊ะเขาตักอาหารด้วยช้อนยาวๆ เอาไปป้อนใส่ปากของคนตรงข้าม
คนอีกข้างก็ตักอาหารมาใส่ปากของคนข้างนี้ ก็เลยได้กินกันทุกคนอยู่อย่างสุขสบาย
สรุปว่า ที่ นรก คนคิดแต่จะได้อย่างเดียว คิดแต่เรื่องความสุขของตัวเอง
คิดแต่ว่าเราจะได้อาหารที่เราชอบ
แต่ที่สวรรค์นั้น มีการช่วยเหลือกันมีความรักสามัคคีกัน
คำนึงถึงความสุขของคนอื่นด้วย ก็ได้รับความสุขกันทุกคน
attiwat
