https://www.meekhao.com/history/diogenes-of-sinope

ในโลกที่เต็มไปด้วยการแข่งขัน มนุษย์ทุกคนต่างก็แก่งแย่งชิงดีกันเพื่อกอบโกยผลประโยชน์ ยังมีนักปรัชญาคนหนึ่งที่ได้ชื่อว่า “ผู้ใช้ชีวิตเยี่ยงสุนัข” เพราะเขานั้นไม่คิดที่จะครอบครองสิ่งใดเลย

ไดโอจีนีส แห่ง ซิโนเพ (Diogenes of Sinope) คือผู้มีฉายาว่า “นักปรัชญาผู้ใช้ชีวิตเยี่ยงสุนัข” เขามีชีวิตอยู่ในยุคเฮเลนนิสม์ (Helenism) เป็นหนึ่งในนักปรัชญาผู้ก่อตั้งกลุ่มสำนักที่เรียกว่า “ซีนิก” (Cynic) ซึ่งดำเนินชีวิตอย่างเรียบง่ายสุดโต่ง อาศัยขอเศษอาหารจากผู้คน และไม่มีสมบัติใดนอกจากถังไม้เก่าๆ ที่เอาไว้ซุกหัวนอน

ก่อนหน้านี้ไดโอจีนีสเคยมีถ้วยใบหนึ่งไว้ใช้ดื่มน้ำ แต่วันหนึ่งเขาเห็นเด็กชายดื่มน้ำจากแม่น้ำโดยใช้เพียงสองมือรอง ไดโอจีนีสจึงโยนถ้วยใบนั้นทิ้งพร้อมกล่าวว่า “เด็กชายเหนือกว่าข้าในด้านการใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย”

ไดโอจีนีสมักพูดจาถากถางนักปรัชญาผู้โด่งดังอย่าง “เพลโต” อยู่เสมอ ครั้งหนึ่งเพลโตเคยกล่าวว่ามนุษย์นั้นคือ “สัตว์สองเท้าที่ไร้ขน” (biped and featherless animal) และทุกคนก็เห็นว่าเป็นคำกล่าวที่ชาญฉลาด ไดโอจีนีสจึงจับไก่มาถอนขนแล้วนำไปให้เพลโตพร้อมกล่าวว่า “นี่ไง! มนุษย์ของท่าน”

พระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช (Alexander The Great) นับถือไดโอจีนีสมากถึงขนาดเคยกล่าวว่า “ถ้าข้าไม่ใช่อเล็กซานเดอร์ ข้าก็คงใช้ชีวิตเหมือนไดโอจีนีส” และเคยเดินทางไปเยี่ยมเยียนเขาด้วยตัวเองเพื่อถามว่าต้องการสิ่งใด ส่วนไดโอจีนีสตอบว่าอยากให้ท่านหลบไปเพราะกำลังบังแสงแดดอยู่

ครั้งหนึ่งไดโอจีนีสเคยเดินไปตามท้องถนนพร้อมตะเกียงในเวลากลางวันแสกๆ ผู้คนที่พบเห็นจึงถามว่าเขากำลังมองหาอะไร คำตอบก็คือ “ข้ากำลังมองหาคนจริงใจ” และยังไม่เจอเพราะทุกคนต่างก็ใช้ชีวิตอย่างจอมปลอม

ในช่วงบั้นปลายชีวิต ชาวเมืองถามเขาว่าต้องการให้จัดการศพอย่างไร ไดโอจีนีสตอบว่าแค่โยนให้พ้นประตูเมืองออกไปเป็นอาหารสัตว์ ผู้คนจึงสงสัยว่าเขาไม่รู้สึกอะไรกับการถูกสัตว์กัดกินหรือ ไดโอจีนีสตอบว่า “ไม่หรอก ถ้าพวกท่านเอาไม้ให้ข้าป้องกันตัว!” ผู้คนต่างพากันสับสนและถามอีกว่าเขาจะต้องการไม้ไปทำไมในเมื่อตายไปแล้ว ไดโอจีนีสจึงตอบกลับว่า “และถ้าข้าไม่รับรู้อะไรแล้ว ข้าจะสนไปทำไมว่าจะเกิดอะไรขึ้น”

ที่มา http://imgur.com/t/the_more_you_know/KFQUB