อักษรฟินิเชียนั้น (Phoenician alphabet) เป็นระบบอักษรที่พัฒนามาจากอักษรคานาอันไนต์ (ซึ่งพัฒนามาจากอักษรไฮโรกลิฟฟิกของอียิปต์อีกที) ปรากฏครั้งแรกราวในราวปีที่ 1,800-1,700 ก่อนคริสต์ศักราช จารึกเก่าสุดมาจากไบบลอส อายุราว 1,000 ปีก่อนคริสต์ศักราช มีอักษร 22 ตัว ไม่มีเครื่องหมายสระ ชื่อตัวอักษรเหมือนที่ใช้เรียกอักษรฮีบรู



อักษรฟินิเชียนถูกใช้โดยพ่อค้าชาวฟินิเชียนที่ล่องเรือค้าขายไปทั่วแถบทะเลเมดิเตอเรเนียน และกลายมาเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวาง ทั้งยังถูกพัฒนากลายมาเป็นระบบอักษรที่เป็นที่นิยมอีกมากมายหลายแบบ ทั้งอักษรอาราเมค (Aramaic) ต้นกำเนิดของอักษรฮีบรูและอักษรอาหรับสมัยใหม่, อักษรกรีก ซึ่งป็นต้นกำเนิดอักษรซีรีลลิกซึ่งใช้ในภาษาตระกูลสลาวิก เช่น ภาษารัสเซีย ยูเครน เชค, และอักษรลาติน (โรมัน) ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของตัวอักษรในภาษายุโรปในกลุ่มอิตาลิก-เยอรมันนิก เช่น ภาษาฝรั่งเศส เยอรมัน อิตาลี รวมถึงอักษรภาษาอังกฤษสมัยใหม่