เรื่องแปลก 7 ลูกมนุษย์ที่เติบโตด้วยการเลี้ยงดูจากสัตว์

“เด็ก” ขึ้นชื่อว่าเป็นวัยที่ต้องการได้รับการดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี และเป็นวัยแห่งการเรียนรู้และเลียนแบบสิ่งที่เห็นจากสภาพแวดล้อมรอบตัว เด็ก ๆ ที่ได้รับการหล่อหลอมมาจากครอบครัวที่อบอุ่นและสภาพแวดล้อมที่ดี ก็ไม่ต้องสงสัยว่าคงจะเติบโตมาเป็นคนที่มีคุณภาพได้ไม่ยาก แต่เด็ก ๆ ที่ถูกพ่อแม่ทิ้งขว้างเล่าจะเติบโตขึ้นมาเป็นคนแบบไหนกัน ยิ่งรายที่พ่อแม่ไม่เคยใส่ใจแม้แต่จะเลี้ยงดูพวกเขาขึ้นมา “ในฐานะมนุษย์” จะทำให้ชีวิตของพวกเขาเป็นอย่างไร และนี่คือเรื่องจริงของ 7 ลูกมนุษย์ที่เติบโตขึ้นด้วยการเลี้ยงดูจากสัตว์ ที่เรานำมาฝากจากเว็บไซต์ viralnova เมื่อเด็กน้อยถูกละทิ้งจากมนุษย์ที่เป็นสายเลือดเดียวกัน สัญชาตญาณการเอาตัวรอดจึงกระตุ้นให้เขาต้องปรับตัวเข้าพวกกับสัตว์ ชีวิตของพวกเขาจะเป็นเช่นไร ไปติดตามกันเลย

1. นาตาชา มิไคโลวา (Natasha Mikhailova) เด็กน้อยผู้มีครอบครัวเป็นหมาและแมว

ในปี 2009 เด็กหญิงนาตาชา นิไคโลวา วัย 5 ขวบ ได้รับการช่วยเหลือออกมาจากอพาร์ทเม้นท์ในเมืองชิต้าของไซบีเรีย สภาพแรกที่เจ้าหน้าที่เห็น คือเด็กหญิงตัวน้อยที่เนื้อตัวสกปรกมอมแมม เดินสี่ขา กินอาหารด้วยการเลีย และทักทายคนที่ไปช่วยเหลือเธอด้วยการเห่า !! เธอถูกผู้เป็นปู่ย่าและพ่อแท้ ๆ จับขังไว้ในห้องรก ๆ ร่วมกับหมาและแมวอีกหลายตัว จึงไม่น่าแปลกใจว่าเด็กวัยกำลังเรียนรู้อย่างเธอจะเลียนแบบพฤติกรรมของสิ่งมีชีวิตที่ใกล้ตัวที่สุด ไม่มีใครรู้ว่าเธอถูกจับขังไว้ในสภาพเช่นนี้นานเพียงใด แต่อย่างน้อยหลังจากช่วยเหลือเธอออกมาได้นาตาชาก็ได้รับการบำบัดจากปรับพฤติกรรม และตอนนี้ก็กลับมาใช้ชีวิตเยี่ยงคนปกติแล้ว ลองไปดูสภาพห้องที่เธอถูกขังไว้ในคลิปนี้กัน จินตนาการแทบไม่ออกเลยจริง ๆ ว่าเด็กหญิงเติบโตขึ้นมาในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ได้อย่างไร..

2. วานยา ยูดิน (Vanya Yudin) เด็กชายที่เติบโตกับนก

ในปี 2008 วานยา ยูดิน เด็กชายชาวรัสเซียวัย 7 ขวบ ได้รับการช่วยเหลือออกมาจากบ้านของเขาเอง เขาถูกแม่แท้ ๆ จับเลี้ยงไว้ในห้องเดียวกับที่เธอเลี้ยงนกไว้สิบกว่าตัว แม้จะไม่เคยทารุณกรรมทางกายแต่เธอก็เลี้ยงลูกชายราวกับเป็นสัตว์เลี้ยงเหมือนกับนกตัวอื่น ๆ และไม่เคยแม้แต่จะพูดคุยกับลูกสักคำ ขณะที่นักสังคมสงเคราะห์พยายามพูดคุยสื่อสาร ปฏิกิริยาของเด็กชายคือการทำเสียงจิ๊บ ๆ และตีแขนเหมือนกับนกที่กำลังกระพรือปีกเท่านั้น วานยาถูกส่งไปสถานบำบัดเพื่อปรับพฤติกรรม จากนั้นจึงถูกส่งไปบำบัดทางจิตต่อเพื่อฟื้นฟูทั้งพฤติกรรมและระบบความคิดให้กลับมาเป็นมนุษย์อีกครั้ง

3. เบลโล (Bello) ชิมแปนซีบอย

ในปี 1996 ทารกน้อยเบลโล วัยเพียง 2 ขวบ ถูกพบอยู่ในป่าฟัลกอร์ของในจีเรีย เด็กชายอยู่ในสภาพไม่สมบูรณ์ทั้งทางกายและสมอง จึงคาดเดาได้ไม่ยากว่านี่คงเป็นสาเหตุให้เขาถูกทอดทิ้งจากแม่แท้ ๆ ของตัวเอง ทว่าทารกที่ผู้ไม่สมประกอบรายนี้ก็ยังมีชีวิตอยู่รอดในป่าได้ จากการเลี้ยงดูของฝูงลิงชิมแปนซี ซึ่งเชือว่าน่าจะเลี้ยงดูเขาไว้เป็นเวลาร่วมปีเลยทีเดียว ข่าวของชิมแปนซีบอยยังคงไม่เป็นที่รับทราบมากนักจนกระทั่งสื่อได้เผยแพร่เรื่องของเบลโลออกมาในปี 2002 ขณะนั้นเด็กชายได้รับการดูแลอยู่ที่สถานสงเคราะห์เด็กพิการในเมืองคาโน ทว่าเวลาที่ล่วงผ่านไม่ได้ช่วยให้เบลโลกลับคืนสู่สภาพใกล้เคียงคนปกติมากนัก เบลโลยังมีพฤติกรรมแบบลิงชิมแปนซี ทั้งท่าทางการเดิน พฤติกรรมและนิสัยต่าง ๆ ทางศูนย์เผยว่าเขามักขว้างปาสิ่งของใส่คนอื่น ๆ และชอบลุกขึ้นมากระโดดโลดเต้นเหมือนลิงในตอนกลางคืนด้วย รายงานในช่วงต่อ ๆ มาเผยว่าเบลโลเริ่มละทิ้งพฤติกรรมแบบชิมแปนซีไปได้บ้าง แต่ก็ยังคงไม่สามารถสื่อสารเป็นภาษาคนได้ และในที่สุดเขาเสียชีวิตลงในปี 2005 ส่วนสาเหตุนั้นไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด

4. ออกซานา มาลายา (Oxana Malaya) มนุษย์สุนัข

เด็กหญิงชาวยูเครน ออกซานา มาลายา ถูกพบและได้รับการช่วยเหลือในปี 1991 เมื่อเธออายุได้ 8 ขวบ เธออาศัยอยู่ท่ามกลางฝูงสุนัข ที่คอยเห่าไล่ป้องกันตัวเด็กหญิงไว้ เช่นเดียวกับออกซานาที่เห่าหอนใส่คนที่จะมาช่วยเหลือเธอเช่นกัน เด็กหญิงอาศัยร่วมกับฝูงสุนัขเหล่านี้มากว่า 5 ปี และกลายเป็นส่วนหนึ่งของฝูงในที่สุด เป็นที่ทราบในภายหลังว่าพ่อแม่ของเธอไม่อยากมีลูกผู้หญิง จึงไม่เลี้ยงเธอไว้ในบ้านแต่เอามาขังอยู่กับฝูงสุนัขแทน ออกซานาแสดงพฤติกรรมของสุนัขอย่างชัดเจน ไม่ว่าจะเป็นการคลานอย่างสุนัข ทำจมูกฟุดฟิดใส่อาหาร รวมทั้งการเห่าหอนที่ด้วยเสียงที่ฟังเหมือนกับสุนัขจริง ๆ เด็กหญิงไม่สามารถสื่อสารใด ๆ เป็นภาษามนุษย์ได้ นอกจากคำว่า “ไม่” กับ “ใช่” เท่านั้น หลังได้รับการช่วยเหลือออกมาแล้ว ออกซานาถูกส่งตัวไปรับการบำบัดฟื้นฟูอย่างเข้มข้น จนในปัจจุบันกลับมาใช้ชีวิตเหมือนคนปกติและสามารถพูดได้แล้ว แต่ยังคงเผชิญปัญหาไม่สามารถสื่อสารอารมณ์ของตัวเองออกมาได้ดีเท่าที่ควร ตอนนี้ออกซานาใช้ชีวิตอยู่ที่สถานพยาบาลบาราบอยในเมืองโอเดสซา ใช้เวลาส่วนใหญ่ในการเลี้ยงวัวที่ฟาร์มของโรงพยาบาล และยอมรับว่าเธอยังคงรู้สึกดีและเป็นตัวของตัวเองที่สุดเมื่อได้คลุกคลีกับสุุนัข

5. แดเนียล (Daniel) ลูกแพะแห่งเทือกเขาแอนดีส

แดเนียล หรือที่รู้จักในนาม “The Andes Goat Boy” ถูกพบในปี 1990 โดยกลุ่มนักปีนเขาระหว่างการเดินทางขึ้นเทือกเขาแอนดีสในเขตประเทศเปรู เด็กชายวัย 12 ปีถูกพบอยู่ท่ามกลางฝูงแพะ เขาเดินด้วยสี่ขาจนมือและเท้าด้านหนาดูคล้ายกับกีบ คาดว่าเด็กชายอยู่รอดมาได้ด้วยการดื่มนมแพะ กินลูกเบอร์รี และรากไม้ต่าง ๆ ตามพื้น ชื่อ “แดเนียล” ของเขานั้นถูกตั้งขึ้นในภายหลังโดยกลุ่มนักวิจัยอเมริกัน ผู้ติดตามศึกษาแดเนียลจนสรุปออกมาว่า เด็กชายไม่มีทักษะในการสื่อสารกับมนุษย์เลย แต่สามารถสื่อสารกับฝูงแกะได้

6. จอห์น เซบุนยา (John Ssebunya) มนุษย์ลูกลิงแห่งอูกันดา

จอห์น ได้รับการขนานนามว่าเป็น “มนุษย์ลูกลิงแห่งอูกันดา” เด็กชายเตลิดออกจากบ้านไปตั้งแต่ 4 ขวบ หลังช็อกกับภาพที่เห็นพ่อสังหารแม่ของตนเอง เด็กน้อยระหกระเหินเข้าไปในป่าและแล้วก็กลายเป็นหนึ่งในสมาชิกของฝูงลิงเวลเว็ทที่อาศัยอยู่ในนั้น จนกระทั่งในปี 1991 หญิงชาวบ้านในพื้นที่บังเอิญมาพบเห็นลูกมนุษย์อาศัยอยู่กับฝูงลิง จึงได้ไปตามคนในหมู่บ้านให้ช่วยกับตัวจอห์นออกมา แล้วการปะทะเล็ก ๆ ระหว่างชาวบ้านกับฝูงลิงเกิดขึ้น เมื่อบรรดาลิงพากันต่อสู้ขว้างปากิ่งไม้ใส่พวกขาวบ้านที่จะเข้าไปจับจอห์น แต่ในที่สุดมนุุษย์ก็เป็นฝ่ายชนะและพาตัวจอห์นกลับมาที่หมู่บ้านได้สำเร็จ

เด็กชายถูกจับมาอาบน้ำทำความสะอาด ซึ่งทำให้ได้พบว่าจอห์นมีขนตามตัวงอกยาวผิดคนปกติ เนื้อตัวมีบาดแผลหลายแห่ง โดยเฉพาะหัวเข่ามีแผลเหวอะหวะจากการเลียนแบบท่าทางของลิง นอกจากนี้ยังมีพยาธิอยู่ในตัวด้วย ซึ่งชาวบ้านที่ดูแลเขาบอกว่าเมื่อขับพยาธิออกมาได้มันมีความยาวเกือบครึ่งเมตรเลยทีเดียว จอห์นถูกมอบให้พอลและมอลลี่ วาสสวา คู่สามีภรรยาที่รับเลี้ยงเด็กกำพร้า ที่ซึ่งเขาได้รับการบำบัดเลี้ยงดูและสอนให้กลับมาพูดได้อีกครั้ง ซึ่งเชื่อว่าเด็กชายเคยพูดเป็นมาก่อนที่จะเข้าไปอยู่ในป่า ปัจจุบันจอห์นกลับเป็นเหมือนคนทั่ว ๆ ไปแล้ว ไม่ได้แสดงพฤติกรรมคล้ายลิงอีก และตอนนี้เขาทำงานอยู่กับคระขับร้องประสานเสียง Pearl of Africa

7. อิวาน มิชูคอฟ (Ivan Michukov) เด็กชายจ่าฝูงสุนัขจรจัด

ในปี 1996 อิวาน เด็กชายชาวรัสเซียหนีออกจากบ้านที่พ่อแม่เอาแต่ทารุณกรรมเขา ขณะที่ตัวเองอายุเพียง 4 ขวบ หลังจากนั้นก็เลี้ยงปากท้องตัวเองด้วยการคุ้ยขยะและขอเศษอาหารกิน ยามค่ำคืนที่หนาวเหน็บก็ไปอาศัยซุกไออุ่นจากฝูงสุนัขจร จนตัวเขาเองกลายเป็นส่วนหนึ่งของฝูง และกลายเป็นหัวหน้าฝูงไปในที่สุด กว่าจะถูกช่วยเหลือออกมาจากชีวิตแบบนั้นอิวานก็ใช้ชีวิตกับฝูงสุนัขมาแล้วเกือบ 2 ปี เขาทั้งเห่าและกัดคนที่พยายามไปดึงตัวเขาออกมา ที่สุดแล้วอิวานก็ถูกส่งตัวไปยังสถานสงเคราะห์เด็ก ที่ซึ่งเขาสามารถปรับตัวให้กลับสู่สภาพเด็กปกติได้อย่างรวดเร็ว อันคาดว่าเป็นเพราะเขาเคยได้รับการเลี้ยงดูอย่างปกติมาก่อน ก่อนที่จะมาเข้าฝูงกับสุนัขนั่นเอง